14 outubro, 2006

Barcelona II - Miró!

Depois de almoçar em família, fomos para as visitas combinadas: Fundação Joan Miró, CaixaForum e Museu Picasso.

Na Praça da Catalunha, em frente ao Corte Inglês, estavam uns “comerciantes de rua” vendendo carteiras de senhora de marca.
Passei e disse :- Olhem, carteiras!
E o pescador arrancou a 100 à hora, evitando com astúcia, que eu me perdesse em compras julgando que estava na China….
Nunca mais as vi…

No Parc Montjuíc, descemos na Fundação Miró e preparámo-nos para apreciar a vastíssima obra deste artista que lá se encontra.


Fundação Joan Miró (net)

Na entrada do museu...

Não sem antes passarmos por uma exposição temporária dum conhecido músico, denominada Viva o Piano!, cujas fotografias arrojadas e demasiado provocantes, puseram qualquer um de nós com os olhos em bico…Nem fotografei, de tal “agressividade” era para os olhos e sentidos!!!

Uma das fotografias...(net)

A mais ingénua era uma fotografia de um belo traseiro feminino a pôr um ovo, qual galinha no choco…Se tiverem curiosidade, chama-se Carles Santos.


La Fundación Miró reivindica la figura de Carles Santos como artista conceptual Una exposición recorre el mundo imaginario y la trayectoria del pianista y compositorLOURDES MORGADES - Barcelona
Lo de Carles Santos (Vinaròs, 1940) con el piano es un amor con 60 años de historia. Un fecundo amor del que han nacido partituras y singulares y sorprendentes espectáculos musicales de potentes imágenes visuales que beben del surrealismo de Joan Brossa, uno de sus padres espirituales. Un recorrido por el mundo imaginario del compositor y pianista valenciano y su trayectoria es lo que propone la Fundación Miró de Barcelona con la exposición Carles Santos. ¡Viva el piano!, que hoy se inaugura y con la que el museo reivindica la figura del músico como artista conceptual.

Veio então Miró e…
Palavras para quê?

Umas das minhas salas preferidas...(net)

O ouro do azul (net)


Outra das salas que mais gostei ...(net)
Um dos meus preferidos...(net)

Outra ala que gostei imenso...(net)


No terraço, a vista sobre a cidade...e uma escultura lindíssima!
Precisava de um dia para apreciar com mais cuidado a obra de Miró.
Quando voltar...

11 comentários:

Anónimo disse...

Férias de Sonho. Quando for grande também vou querer umas assim.:):)
Tenho um miminho no meu blog para ti.

Aprendiz de Viajante disse...

Esta tua janela está-se a transformar num janelão para o mundo!

Que seria da blogosféra sem ti...

Pitanga Doce disse...

Oh, senhor! Há algo errado comigo.
A entrada do Museu é linda!

beijinhos e perdão

PS; é rápido esse pescador! Que arrancada mais esperta!

Leticia Gabian disse...

Girassol, querida!
Que inveja (boa)! Adoraria ver de bem pertinho a obra de Miró. Que viagem!
E o cara do piano, hein ?! Pega pesado! Mas Arte Conceitual é assim mesmo - existe pra instigar, incomodar, cutucar e revirar emoções e sentimentos.
Beijão, querida flor!

hfm disse...

Estou aqui babando-me... Miró e a sua caligrafia levam-me, nas suas linhas e cores, e outros caminhos.

margarida disse...

Nada é por acaso. Algo me dizia que o meu miminho era-lhe necessário neste momento.
Um beijinho

Fragmentos Betty Martins disse...

Querida Girassol

Que fantástica visita guiada que nos fizeste pelo "mundo" miró.

Obrigada

Beijinhos

Bomdomingo

rute moura disse...

Eu também gostei muito da Fundação Miró e de Barcelona (estive lá em Agosto). A cidade é linda!

Beijinho

José Pires F. disse...

Cá para mim, Joan Miró, é o expoente do brilho da ingenuidade desconcertante, pela singularidade que se lhe reconhece.
A linguagem fauvista de influência cubista, que marcou a sua obra a partir dos anos 20, amadurece este ideal pictórico a partir de 1940.
E eu, adoro, adoro, adoro, adoro as suas cores e tenho como favorito o seu “Personagem Fascinante”.

Gostei que gostasses.

Grande abraço e um excelente resto de domingo.

Teresa Durães disse...

adoro miró!!!! passei a amá-lo quando tive de fazer um trabalho com o meu filho quando estava no 1º ciclo. a partir daí tornei-me fanática :))))))))))))))


boa noite

Era uma vez um Girassol disse...

Gostei que tivessem apreciado e relembrado Miró...
Ainda farei um post dedicado a ele, mas noutro lugar...
Beijinhos